Kiełki czy nie kiełki – o to jest pytanie

Niniejszy artykuł pod tytułem Partie mięśniowe – rodzaje, ćwiczenia i trening nie stanowi porady, ani nie jest materiałem edukacyjnym, a jedynie przedstawia wyłącznie opinię jego autora. Oznacza to, że wszystkie informacje, które u nas znajdziesz na temat Partie mięśniowe – rodzaje, ćwiczenia i trening należy traktować jako forma rozrywkowa, a każdą decyzję podejmować wyłącznie samodzielnie w oparciu o właśne doświadczenie oraz rozsądek. Nie tylko nie zachęcamy, ale wręcz odradzamy wykorzystywanie znalezionych tutaj informacji w każdym celu i w każdej sferze życia prywatnego oraz zawodowego.

Jadasz kiełki? Uważasz, że nie mają w sobie nic pożytecznego? Wyprowadzimy Cię z tego błędnego myślenia.

Co kryją w sobie kiełki?

Nigdy wcześniej nie zdawałem sobie sprawy z tego że zjedzenie ½ szklanki kiełków dostarczy więcej witamin niż cała miska warzyw. Kiedy się o tym dowiedziałem zaszokowało mnie to pozytywnie. Ponieważ każdy z nas jest w stanie wyhodować takie małe kiełki niczym witaminki w swoim domu i to wykorzystując różne metody jak słoik, doniczka, naczynie do kiełkowanie.

Ciężko w to uwierzyć, ale taki mały kiełek zawiera znacznie więcej mikro składników odżywczych niż same nasiona czy dorosła roślina. Różnice te są widoczne zwłaszcza w zawartości witaminy C, której w niektórych kiełkach jest nawet 600% więcej niż w nasionach, z których kiełki są wyhodowane. Podobnie jest z pozostałymi witaminami, zwłaszcza witaminami z grupy B.

I tak na przykład w kiełkach z owsa, w porównaniu z ziarnem jest więcej witamin o:

  • Niacyna (kwas nikotynowy) – 500%;
  • Witamina H (biotyna) – 50%;
  • Kwas pantotenowy – 200%;
  • Witamina B6 (pirydoksyna) – 500%;
  • Kwas foliowy – 600%;
  • Inositol – 100%;
  • Witamina B1 (tiamina) – 10%;
  • Witamina B2 (ryboflawina) – 1350%;

Kiełki z Luceryny

Luceryna inaczej zwana „ojcem wszelkiego pożywienia”. Jest jednym z najmniejszych kiełków, jednak wbrew pozorom przewyższają inne odmiany swoją wartością odżywczą. Zawiera ok. 35% łatwo przyswajalnego białka i wszystkie ważniejsze witaminy i minerały, w tym dużo witaminy A, C i D oraz lecytynę. Również są bogatym źródłem żelaza, zawierają rzadko występujące w roślinach witaminę B12. Z tej przyczyny są szczególnie cenne dla wegetarian.

Podobnie jak kiełki soi, można dodawać do potraw z woka i z patelni, zawsze jednak najlepiej pod koniec smażenia. Ogólnie najwięcej wartości mają niepoddawane obrócę termicznej. Kiełki z lucerny są bardzo łagodne, mogą być podawane nawet małym dzieciom. Kiełki z lucerny wpływają korzystnie na pamięć i mają właściwości pobudzające.

Kiełki rzeżuchy

W 100 g młodych siewek rzeżuchy znajdziesz około 60 mg witaminy C, 1,30 mg witaminy PP, po 0,20 mg witamin B1 i B2, 160 mg potasu, 32 mg magnezu, 36 mg wapnia oraz duże ilości siarki, która działa pobudzająco na apetyt i metabolizm. Korzystna jest także niska zawartość sodu i niska wartość kaloryczna rzeżuchy. Kiełki te polecane są w diecie dla cukrzyków, ponieważ obniżają poziom cukru w naszej krwi.

Kiełki rzodkiewki

W 100 g kiełków znajduje się około: 80 mg witaminy C, 1,20 mg cynku, 6,60 mg witaminy PP, 2,30 mg żelaza, 60 mg magnezu i wyjątkowo dużo soli wapnia – 90,80 mg. Kiełki z rzodkiewki mają w swojej naturze ostry, pieprzny smak. Mogą z powodzeniem zastępować szczypiorek, dobrze potrafią komponować się z potrawami sosami śmietanowymi, jajecznymi, i majonezowymi.

Dzięki dużej ilości witaminy C podniesie twoją odporność organizmu. Zawiera dużą ilość siarki, dlatego korzystnie wpływa na stan skóry, włosów i paznokci. Kiełki rzodkiewki mają właściwości dezynfekujące, moczopędne, przeciwzapalne i są polecane przy schorzeniach wątroby i dróg żółciowych.

Kiełki kozieradka

Kozieradka jest ważnym składnikiem sosów curry. Staje się popularna do kiełkowania ze względu na swój niepowtarzalny smak. Zawiera 30% białka, dużo żelaza i witaminy A. Pamiętać trzeba że smak robi się bardziej gorzki jeżeli kiełkowanie trwa dłużej niż 5 dni.

Kiełki z Soczewicy

W 100 g znajdziesz: 1,48 mg cynku, 70 mg witaminy C, 0,2 mg witamin B1 i B2, 166 mg fosforu, 2,30 mg żelaza,  dużo witaminy E, 30 mg wapnia, wyjątkowo dużo bo 0,33 mg miedzi. Zawierają ok. 25% białka. Bardzo mała zawartość sodu ale bardzo korzystna. Kiełki soczewicy są również bogate w kwas foliowy, mający krwiotwórcze działanie. Podobnie jak kiełki lucerny mogą jeść je osoby, które nie tolerują preparatów żelaza. Kwas foliowy konieczny jest w procesach kształtowania systemu nerwowego przyszłego dziecka. Kiełki z soczewicy są delikatne w smaku, nadają się zarówno do jedzenia na surowo w sałatkach i surówkach, jak i na ciepło. Dobrze wpływają na stan zębów. Kiełki soczewicy przeciwdziałają zakażeniom wirusowym i mają działanie antynowotworowe.

Kiełki z Fasoli Mung

Kiełki fasolki Mung są bogate w: witaminy A, B kompleks, C, E, H, K, PP i liczne aminokwasy. Zawierają duże ilości wapnia, żelaza, magnezu, potasu, siarki i wiele mikroelementów (jod, mangan, lit, selen). Zawartość tych wszystkich substancji i związków sprawia, że spożywanie kiełków korzystnie wpływa na wytworzenie odporności w naszym organizmie. Są również niesamoiwtym źródłem białka (ok. 20%).

Dzięki obecności niezbędnych w procesie kiełkowania enzymów białko to jest łatwo przyswajalne, same kiełki zaś znacznie lżej strawne niż fasola. Kiełki fasoli Mung obniżają również poziom złego cholesterolu LDL.