6 ziół, które leczą cz. II

Niniejszy artykuł pod tytułem Partie mięśniowe – rodzaje, ćwiczenia i trening nie stanowi porady, ani nie jest materiałem edukacyjnym, a jedynie przedstawia wyłącznie opinię jego autora. Oznacza to, że wszystkie informacje, które u nas znajdziesz na temat Partie mięśniowe – rodzaje, ćwiczenia i trening należy traktować jako forma rozrywkowa, a każdą decyzję podejmować wyłącznie samodzielnie w oparciu o właśne doświadczenie oraz rozsądek. Nie tylko nie zachęcamy, ale wręcz odradzamy wykorzystywanie znalezionych tutaj informacji w każdym celu i w każdej sferze życia prywatnego oraz zawodowego.

Zapraszamy do II części ziół, które leczą. Poznaj najbardziej wartościowe zioła, które poprawią funkcjonowanie Twojego organizmu.

Prawoślaz lekarski

W skład tego zioła wchodzą: kwas galakturonowy, sacharoza, skrobia, asparagina, betaina i sole mineralne, flawonoidy, kwasy organiczne.

Właściwości: Chroni błony śluzowe przed drażniącym działaniem różnych związków takich jak kwasów mineralnych, niektórych składników pokarmowych i przypraw (np. ostra papryka), napojów alkoholowych, leków (np. salicylanów) i toksyn bakteryjnych. Pomaga również na górne drogi oddechowe, osłaniają błony śluzowe jamy ustnej i gardła, zmniejszają stan podrażnienia i uczucie bólu oraz częstotliwość odruchów kaszlowych, wyzwalają ruchy nabłonka rzęskowego i odruch wykrztuśny. Zewnętrznie śluz działa na skórę zmiękczająco oraz łagodząco i osłaniająco.

Jeżeli będziesz stosował wyciąg z prawoślazu przez długi czas może to spowodować niedobór witamin, soli mineralnych lub innych związków, wskutek zahamowania przez śluz wchłaniania w przewodzie pokarmowym.

Prawoślaz lekarski ma bardzo dużo zastosowań: Jest pomocna w tym co wymieniłem wyżej jak również w nadkwaśności, zaparciach atonicznych, w ostrym kaszlu, anginie, zapaleniu jamy ustnej i gardła, świądzie skóry, wrzody, czyraki, oparzenia 1 stopnia, uszkodzenia substancjami żrącymi i niszczącymi naskórek.

Prawoślaz ogrodowy (odmiana czarna)

Posiada w sobie substancje pektyny, antocyjany, garbnik katechinowy, nie określony hormon roślinny, ślady olejku eterycznego i żywice.

Jego właściwości są dobre na: stan zapalny i podrażnienie, łagodzi kaszel, przywraca ruchy nabłonka rzęskowego i wyzwala odruch wykrztuśny.  Doświadczalnie wykazano że w tej roślinie jest aktywność estrogenną (1kg = 1000j.m. folikuliny) kwiatów malwy czarnej, potwierdzoną obserwacją kobiet która wykazała u nich pobudzenie lub przywrócenie krwawień miesiączkowych.

Zastosowanie ma podobne do Prawoślaz lekarskiego, przy tym pomaga przy skromnym miesiączkowaniu lub w jego zatrzymaniu.

Aminek większy

Głównie związki tej rośliny to mieszanina furanokumaryn, ta substancja powoduje łatwą absorbcje promieni nadfioletowych. Po podaniu doustnym lub miejscowym uczulają organizm na te promienie, wzmagają aktywność enzymów biorących udział w wytwarzaniu barwnika skóry – melaniny i ułatwia jego odkładanie się w skórze. Kiedy furanokumaryny przenikną do krwi wywierają uchwytne, korzystne działanie ogólnoustrojowe, szczególnie na wątrobę, nerki, trzustkę i ośrodkowy układ nerwowy. Zmieniają one warunki w obrębie tkanki podskórnej i w skórze, zmniejszają skutki defektu metabolicznego wywołującego odbarwienia skóry oraz nieprawidłowe jej rogowanie.

Aminek większy posiada działania uboczne. Po podaniu doustnym mieszaniny furanokumaryn z surowca lub samej ksantotoksyny może wystąpić ogólne osłabienie, bezsenność, ból głowy, nudności, wymioty, a po dawkach większych nawet uszkodzenie wątroby, zapalenie trzustki i błony śluzowej żołądka.

Zastosowanie Aminku większego: bielactwo nabyte, białe plamy na skórze, przebarwione na obwodzie, łuszczycy.

Przeciwwskazania stosowanie tego zioła: W porfirii, ciąży, nadwrażliwości na furanokumaryny, poważnych zaburzeniach krążenia, ostrym i podostrym zapaleniu wątroby lub nerek, ciężkiej chorobie wyniszczającej.

Aminek egipski

Główne związki to furanochromony, piranokumaryny, flawonoidy, kwasy polifenolowe, olejek eteryczny.

Zioło działa korzystnie na stany skurczowe w obrąbie oskrzeli, przeciwdziała atakom astmy, wpływa na ustąpienie duszności oddechowej. Równie korzystnie działa na jelita oraz na moczowody i pęcherz moczowy, ułatwia przepływ moczu i jego wydalanie, znosi także ból spowodowany skurczem mięśni gładkich. Działają wybiórczo na naczynia krwionośne, zwiększają przepływ krwi tylko w naczyniach wieńcowych i w pewnym stopniu w naczyniach. Nie mają wpływu na naczynia tętnicze i żylne, zatem na ogólne ciśnienie krwi. Wyciągi z Aminku egipskiego zwiększają ilość wydalanego moczu, mają bardzo korzystny wpływ na przepuszczalność ścian naczyń włosowatych i wykazują również słabe właściwości przeciwbakteryjne, zwłaszcza w układzie moczowym.

Działanie uboczne: Wyciągi z owoców i kelina wywołują , po wielokrotnym stosowaniu objawy nietolerancji i nudności, brak łaknienia, ból głowy, świąd a nawet i czasem bezsenność.

Te zioło ma zastosowanie: jako środek przeciwskurczowy, niewydolności wieńcowej, mało nasilonej dusznicy bolesnej, zespole serca starczego oraz przed zawałem mięśnia sercowego i po zawale. W obrębie dróg moczowych i w kolce i stanach skurczowych moczowodów lub początkach kamicy moczowej. Ma także zastosowanie przy duszności oddechowej, spastycznym nieżycie oskrzeli u dzieci i młodzieży, mało nasilonej dychawicy oskrzelowej. Przy bolesnych skurczach przełyku i jelit, w upośledzonym krążeniu mózgowym, migrenie, kamicy moczowej, krztuścu u dzieci, wrzodzie żołądka i dwunastnicy.